Ας γνωριστούμε...

Γεια σας παιδιά!!!

Να σας συστηθώ! Είμαι ο διάσημος Οδυσσέας!!!   

Σ' αυτό το ιστολόγιο θα γνωρίσετε τις περιπέτειές μου. 

Θα ξέρετε, ήδη, από το σχολείο την ιστορία του Τρωικού πολέμου. Πριν από χιλιάδες χρόνια, τότε, στην Τροία κατά τη διάρκεια του Τρωικού πολέμου πολεμούσαμε εννέα χρόνια. Οι 'Ελληνες πολεμιστές είχαν ήδη αρχίσει να κουράζονται και έπρεπε να βρεθεί μια λύση. Εσείς, βέβαια, ξέρετε τον καβγά του Αχιλλέα με τον Αγαμέμνονα για τη Χρυσιήδα και τη Βρισηίδα. Όμως, η αλήθεια είναι ότι όλοι οι Αχαιοί σκεφτόμασταν ένα τρόπο για να νικήσουμε τους Τρώες. Τότε, εγώ ο Οδυσσέας σκέφτηκα το κόλπο του Δούρειου ίππου. Ένα βράδυ, κάλεσα στην σκηνή μου τους αρχηγούς των Αχαιών και τους ανακοίνωσα το σχέδιό μου. 

Έτσι και έγινε!!! Οι Τρώες νόμισαν ότι οι Αχαιοί πολεμιστές έφυγαν και άρχισαν το χορό και το τραγούδι. Οι Τρώες δεν έδιναν σημασία στα λόγια του ιερέα Λαοκόοντα που έλεγε: "Φοβού τους Δαναούς καν δώρα φέροντες". Οι Έλληνες πολεμιστές δεν έφυγαν αλλά κρύφτηκαν πίσω από το νησί Τένεδο. Το ίδιο βράδυ, όταν οι Τρώες ήταν ζαλιμένοι από το κρασί, οι Αχαιοί βγήκαμε κρυφά από την κοιλιά του Δούρειου ίππου και ανοίξαμε την πόρτα του κάστρου στους στρατιώτες μας. Τι έγινε μετά... καταλαβαίνετε...
Κάψαμε το παλάτι του Πρίαμου και της Εκάβης, κάψαμε τα σπίτια των Τρώων, τους ναούς, τις εστίες, τους βωμούς, πήραμε τις όμορφες βασιλοπούλες για σκλάβες μας, πήραμε χρυσάφι, πολύτιμους λίθους... τα φορτώσαμε όλα στα καράβια μας... δεν σεβαστήκαμε τίποτα... οι θεοί θύμωσαν μαζί μας.... δεν φανήκαμε αντάξιοι του πολιτισμού μας... αντάξιοι του ελληνικού πολιτισμού μας... συμπεριφερθήκαμε σαν βάρβαροι... διαπράξαμε "ύβρι" αλλά δεν υπολογίζαμε ότι σε λίγο θα έρχονταν η "τήσις"...
Μετά την άλωση της Τροίας, όλοι οι αρχηγοί των Αχαιών ξεκινήσαμε για να επιστρέψουμε στην Ελλάδα. Εγώ με δώδεκα καράβια συντρόφους και πολύτιμα λάφυρα ξεκίνησα για την πατρίδα μου, την Ιθάκη. 
Όμως, οι θεοί με τιμώρησαν για τις άνομες πράξεις που έκανα στην Τροία και περιπλανήθηκα δέκα χρόνια στη θάλασσα χάνοντας όλα τα λάφυρα, τα καράβια, τους συντρόφους... Γυμνός και εξαντλημένος έφτασα στο νησί των Φαιάκων όπου η Ναυσικά και ο βασιλιάς Αλκίνοος με βοήθησαν να γυρίσω στην Ιθάκη πάνω σε μια σχεδία...
Ας δούμε τις περιπέτειές μου στις σελίδες που ακολουθούν...

Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη, δώσε κλώτσο να γυρίσει, παραμύθι να αρχινήσει, παραμύθι, μύθι μύθι του παππού και της γιαγιάς...